Για μένα το πρωί είναι το αγαπημένο μου διάστημα μέσα στη μέρα. Μου αρέσει να σηκώνομαι νωρίς, να τρώω το πρωινό μου, να πίνω τον καφέ μου και να απολαμβάνω το γεγονός ότι ξημέρωσε μια καινούργια μέρα. Ξέρω ότι στους περισσότερους η άποψη αυτή πάνω στο πρωί και στο πρωινό ξύπνημα ακούγεται τουλάχιστον ουτοπική, αλλά έτσι το βλέπω. Θέλω κάθε μέρα που ξημερώνει να είμαι σε θέση να αναγνωρίζω το πόσο τεράστια ευλογία είναι το ότι ζω και το ότι ο Θεός με «σήκωσε» γι ακόμα μια μέρα. Θέλω να θυμάμαι αυτό:
“Μα η ελπίδα έρχεται ετούτο όταν θυμάμαι:
πως του Κυρίου η ευσπλαχνία δεν εξαντλήθηκε,
ούτε και τέλειωσε το έλεός του.
Την κάθε αυγή ξαναγεννιούνται·
κι είν’ η πιστότητά του απέραντη.”
ΘΡΗΝΟΙ 3:21 – 23