Αυτό το γλυκό πάντα, μα πάντα, θα μου θυμίζει τη γιαγιά μου την Ειρήνη και τα ήσυχα καλοκαίρια στο χωρίο. Όταν ήμουν μικρή συνήθιζα να περνάω τα καλοκαίρια εκεί, σε ένα χωριό έξω από τα Γιαννιτσά, την Αραβησσό. Εκεί, ήταν το μόνο μέρος που ερχόμουν σε επαφή με τη κουζίνα και τις μαγειρικές μου “ανησυχίες”. Η γλυκιά μου η γιαγιά πάντα με άφηνε να τρυπώνω στην κουζίνα, σε αντίθεση με τη μαμά μου που τα ήθελε όλα στην τακτοποιημένα και στην εντέλεια!